Jak to jest kiedy synek nigdy nie patrzy Ci w oczy? Jak to jest kiedy tracisz dziecko? Jak to jest kiedy kochany mąż odchodzi do innej kobiety? Jak to jest, kiedy gubisz gdzieś po drodze, między śniadaniem a odbieraniem dzieci ze szkoły, swoje marzenia?
Dwie kobiety, różne problemy, dojmująca samotność. Wyspa Nantucket smagana wiatrem. W tym surowym krajobrazie obie zmagają się ze swoimi demonami. Los sprawia, że się spotykają. Dzięki sobie nawzajem, poznają odpowiedzi na stawiane nieprzerwanie pytania.
Niesamowita, wzruszająca i mądra powieść. O tym, czym jest autyzm, o samotności i odnajdywaniu sensu w życiu. Na końcu świata, na skraju wytrzymałości, wbrew wszystkiemu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Joe O’Brien to czterdziestotrzyletni policjant, który mieszka w jednej z irlandzko-katolickich dzielnic Bostonu. Jest oddanym mężem, dumnym ojcem czwórki dwudziestokilkuletnich dzieci i szanowanym funkcjonariuszem. Joe zaczyna mieć problemy z koncentracją, wybuchy złości i dziwne drgawki. Początkowo przypisuje te niepokojące objawy stresującej pracy, ale wraz z ich uporczywym nasilaniem postanawia umówić się na wizytę u neurologa. Diagnoza, którą otrzyma, na zawsze odmieni życie Joe i jego rodziny. To pląsawica Huntingtona.
Każde z dzieci Joego ma pięćdziesiąt procent szans odziedziczenia choroby ojca i ich los może wyjaśnić jedno badanie krwi. Zmagają się z pytaniem, czy wykonać test. A jeśli każde z nich posiada chorobowy genotyp? Czy nie lepiej żyć w nieświadomości? Prawda czy wyzwanie?
Wraz z nasileniem się objawów Joe traci odznakę i wiele więcej. Próbuje nie tracić nadziei i z godnością stawiać czoła upokarzającej chorobie, podczas gdy Katie i jej rodzeństwo szukają w sobie odwagi, by zmierzyć się z losem.
UWAGI:
Na okł.: Powieść, która wrusza, odmienia i zapada w pamięć.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czy kiedykolwiek poczułeś falę paniki, nie mogąc przypomnieć sobie nazwiska aktora z filmu, który widziałeś w zeszłym tygodniu? Czy zdarzyło ci się wejść do pokoju i zapomnieć dlaczego tam poszedłeś?Pewnie martwisz się, że te zaniki pamięci mogą być wczesnym objawem choroby Alzheimera. W rzeczywistości dla zdecydowanej większości z nas te przykłady zapominania są całkowicie normalne. Dlaczego?Ponieważ chociaż pamięć jest niesamowita, daleko jej do doskonałości.To, że twoja pamięć czasami zawodzi, nie oznacza, że jest zepsuta lub chora.Zapominanie jest w rzeczywistości częścią bycia człowiekiem.Czy utracone wspomnienia są tylko chwilowo niedostępne czy też wymazane na zawsze? Jaka jest różnica między zwykłym zapominaniem, a zapominaniem z powodu choroby? Jak głęboki wpływ na pamięć mają emocje, sen i stres?
UWAGI:
Bibliografia na stronach 293-300. Oznaczenia odpowiedzialności: Lisa Genova ; przełożyła Joanna Dziubińska.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
